Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Στη μνήμη του αδερφού μου Μιγκέλ

Αδερφέ, σήμερα κάθομαι στο τούβλινο παγκάκι του πατρικού μας
που άφησες ένα απύθμενο κενό
θυμάμαι πως παίζαμε τούτες τις ώρες και η μαμά μας άφηνε ένα χάδι
«παιδιά μου…»
Τώρα πάω να κρυφτώ
όπως έκανα παλιά, από όλες τις απογευματινές διαλέξεις, κι ελπίζω να μη με προδώσεις
μέσα στην αίθουσα, στον προθάλαμο, τους διαδρόμους.
Ύστερα κρύψου εσύ, και δεν θα σε μαρτυρήσω
Θυμάμαι γελούσαμε τότε μέχρι δακρύων

Μιγκέλ, πήγες και κρύφτηκες μια νύχτα του Αυγούστου μέχρι να ξημερώσει
αλλά αντί να καγχάσεις δυνατά ήσουν τόσο λυπημένος
και η δίδυμη καρδιά αυτών των νεκρών απογευμάτων
δεν μπόρεσε να σε βρει. Και τώρα μια σκιά πέφτει στη ψυχή μου.

Άκουσε με αδερφέ, μην αργείς. Βγες έξω, φανερώσου. Εντάξει;

Η μαμά θα ανησυχεί.

To My Brother Miguel In Memoriam - Cesar Vallejo
(Απόδοση: Γιώργος Δυνέζης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου