H πίστη

Να ‘μαι εδώ – αναπνέω

εργάζομαι          

ζω

και γράφω ποίηση

(το καλύτερο για το δόσιμο της)

Ζωή – κι εγώ αγριοκοιτάζω

απέναντι σε κάθε άλλο

και μαζί με αυτό παλεύω

με όλη μου την δύναμη

Ζωή –κι εγώ φιλονικώ

αλλά δεν μου πέφτει το ηθικό

που το περιφρονούν

Όχι, ακριβώς το αντίθετο

παρόλο που κάποτε θα χάσω

τη ζωή με τα θηριώδη

χαλύβδινα νύχια της

ακόμα κι έτσι θα την έχω στην καρδιά μου

ακόμα κι έτσι

Ας υποθέσουμε πως μου περνούσαν

ενα σκοινί

γύρω από το λαιμό μου

και με ρωτούσαν γρήγορα

«Θες να ζήσεις άλλη μια ώρα;»

επιτόπου θα απαντούσα

«Λύστε!

Λύστε!

ελάτε γρήγορα λύστε

το σκοινί, παλιοκαθάρματα»

Καθώς, για την ζωή δεν υπάρχει τίποτα

να μην τολμούσα να κάνω

Θα μπορούσα να πετάξω

με ένα πειραματικό αεροσκάφος στον ουρανό·

να σκαρφαλώσω σε ένα βρυχώμενο πύραυλο

εξερευνώντας

μόνος μου στο διάστημα

μακρινούς πλανήτες

Ακόμη να νιώσω

απίστευτη χαρά

αγναντεύοντας

ψηλά     

τον γαλάζιο ουρανό

Ακόμα θα ένιωθα

απίστευτη χαρά

να είμαι ζωντανός

και να συνεχίσω να είμαι ζωντανός

Μα πρόσεξε, πες

πως παίρνεις (πόσο να πούμε)

κάτι λίγο από την πίστη μου·

Τότε θα μπορούσα να οργιστώ -

Θα εξοργιζόμουν από τον πόνο

σαν ένας πάνθηρας

που καρφώθηκε στην καρδιά

Γιατί μετά εμένα, τι θα

μου χει απομείνει;

μετά την κλοπή

θα ήμουν αλλόφρων

για να το πω απλά

κι ευθέως

θα ήμουν ένα τίποτα

Ίσως να εύχεσαι

να μπορούσες να σβήσεις

την πίστη μου

«στις καλύτερες μέρες»

την πίστη μου

πως αύριο

η ζωή θα είναι ομορφότερη

η ζωή θα είναι σοφότερη

Προσεύχεσαι, μα πως μπορείς να την διαλύσεις;

Με σφαίρες;

Όχι, αυτό είναι ανώφελο

Πάψε! δεν έχει νόημα

Η πίστη έχει πανίσχυρη πανοπλία

στο γερό μου στήθος

και οι σφαίρες – που θα μπορούσαν

να θρυμματίσουν την πίστη μου –

απλώς δεν υπάρχουν

δεν υπάρχουν!

Faith – Nikola Vaptsarov

(Απόδοση: Γιώργος Δυνέζης)